Uncategorised

Realizując zadania wynikające z ustawy o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa przekazujemy Państwu informacje pozwalające na zrozumienie zagrożeń występujących w cyberprzestrzeni oraz porady jak skuteczne stosować sposoby zabezpieczenia się przed tymi zagrożeniami.

Cyberbezpieczeństwo to „odporność systemów informacyjnych na działania naruszające poufność, integralność, dostępność i autentyczność przetwarzanych danych lub związanych z nimi usług oferowanych przez te systemy” (art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1369 z późn.zm)).

Do najpopularniejszych zagrożeń w cyberprzestrzeni należą:

ataki z użyciem szkodliwego oprogramowania (malware, wirusy, robaki, itp.
kradzieże tożsamości
kradzieże (wyłudzenia), fałszowanie bądź niszczenie danych,
blokowanie dostępu do usług,
spam (niechciane lub niepotrzebne wiadomości elektroniczne),
ataki socjotechniczne (np. phishing, czyli wyłudzanie poufnych informacji (np. danych do logowania) poprzez podszywanie się pod instytucję lub osobę godną zaufania, np. urzędy, banki, portale społecznościowe, znajomych);

Niektóre sposoby zabezpieczenia się przed zagrożeniami:

Używaj tylko silnych, indywidualnych dla każdego systemu haseł i nie udostępniaj ich nikomu.
Zainstaluj i używaj oprogramowania antywirusowe. Najlepiej stosuj ochronę w czasie rzeczywistym.
Aktualizuj oprogramowanie antywirusowe oraz bazy danych wirusów (dowiedz się czy twój program do ochrony przed wirusami posiada taką funkcję i robi to automatycznie).
Aktualizuj system operacyjny i aplikacje bez zbędnej zwłoki.
Nie otwieraj plików nieznanego pochodzenia.
Nie korzystaj ze stron internetowych (zwłaszcza ze stron banków, poczty elektronicznej czy portali społecznościowych), które nie mają ważnego certyfikatu, chyba, że masz stuprocentową pewność z innego źródła, że strona taka jest bezpieczna.
Nie używaj niesprawdzonych programów zabezpieczających czy też do publikowania własnych plików w Internecie (mogą one np. podłączać niechciane linijki kodu do źródła strony).
Regularnie skanuj komputer i sprawdzaj procesy sieciowe – jeśli się na tym nie znasz poproś o sprawdzenie kogoś, kto się zna. Czasami złośliwe oprogramowanie nawiązujące własne połączenia z Internetem, wysyłające twoje hasła i inne prywatne dane do sieci może się zainstalować na komputerze mimo dobrej ochrony – należy je wykryć i zlikwidować.
Sprawdzaj pliki pobrane z Internetu za pomocą programu antywirusowego.
Unikaj odwiedzania stron, które oferują wyjątkowe atrakcje (darmowe filmiki, muzykę, łatwy zarobek, cudowną dietę) – często na takich stronach znajdują się ukryte wirusy, trojany i inne zagrożenia.
Nie zostawiaj danych osobowych w niesprawdzonych serwisach i na stronach, jeżeli nie masz absolutnej pewności, że nie są one widoczne dla osób trzecich.
Nie wysyłaj w e-mailach żadnych poufnych danych (np. danych osobowych, logowania, karty kredytowej) w formie otwartego tekstu – powinny być zabezpieczone hasłem i zaszyfrowane – hasło przekazuj w sposób bezpieczny, tj. innym kanałem niż dane.
Pamiętaj o uruchomieniu firewalla.
Wykonuj kopie zapasowe ważnych danych.
Pamiętaj, że żaden bank czy Urząd nie wysyła e-maili do swoich klientów z prośbą o podanie hasła lub loginu w celu ich weryfikacji.
Zwracaj uwagę na komunikaty pojawiające się na ekranie i nigdy nie ignoruj ostrzeżeń dotyczących bezpieczeństwa.

Więcej wskazówek na temat zabezpieczenia danych można znaleźć pod linkami:

https://www.nask.pl/pl/dzialalnosc/cyberbezpieczenstwo/3284,Cyberbezpieczenstwo.html

https://it-szkola.edu.pl/news,art,514

Jeżeli chcesz anonimowo i łatwo zgłosić nielegalne i szkodliwe treści, na które natknąłeś się w sieci możesz zrobić to za pomocą https://incydent.cert.pl/#!/lang=pl

• Przypomnienie i utrwalenie umów i zasad regulujących współżycie w grupie. Rozwijanie wzajemnych relacji pomiędzy dziećmi, opartych na wzajemnym szacunku i akceptacji;
• Przypomnienie zasad bezpiecznego poruszania się w pieszym ruchu drogowym;
• Obserwowanie środowiska przyrodniczego, zwracanie uwagi na dominującą kolorystykę, zmiany jakie zachodzą w przyrodzie.
• Doskonalenie umiejętności w zakresie niektórych czynności samoobsługowych.

Uczymy się piosenki: „Razem w przedszkolu”

Gdy wrześniowy promyk słońca,
do przedszkola drogę wskaże.
Pobiegniemy co sił w nogach,
pobiegniemy wszyscy razem. x2

Kiedy w okno deszcz zapuka,
I zapyta- Jak tam leci?

Dobrze, dobrze- odpowiemy-

Bo się razem bawią dzieci. x2

Razem zimą, razem wiosną,
mnóstwo przygód na nas czeka.
Żadne dziecko się nie nudzi,
żadne dziecko nie narzeka. X2

Uczymy się wiersza pt."Wrzesień" J. Ficowski

Jeszcze lato nie odeszło, a już jesień bliska.
Wrzesień milczkiem borowiki skrył na wrzosowiskach.
Na polany rude rydze stadkami wygonił
i rumiane jabłka strąca raz po raz z jabłoni.
Jeszcze słońce o południu tak potrafi przypiec,
jakby to nie wrzesień rządził, lecz upalny lipiec.
Ale już chłodniejsze noce niż bywały w lecie.
Liściom nadszedł czas, by żółknąć, a ptakom - odlecieć!

Czym jest Konwencja o prawach dziecka, kiedy została przyjęta? Poznaj szczegóły tego bardzo ważnego dokumentu.

Konwencja o prawach dziecka gwarantuje prawa dziecka, niezależnie od ich koloru skóry, wyznania czy pochodzenia. Przyjęta została przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w 1989 roku. Polska jest inicjatorem jej uchwalenia. Konwencja weszła w życie w 1990 roku, a Polska ratyfikowała ją w 1991 r. Konwencja nakazuje gwarantowanie zapisanych w niej praw bez jakiejkolwiek dyskryminacji. Do tego zakazuje jakiejkolwiek dyskryminacji lub karania dziecka ze względu na status prawny, działalność, poglądy, przekonania religijne rodziców, członków rodziny lub opiekunów. Nakazuje, by we wszelkich działaniach dotyczących dziecka kierować się jego najwyższym dobrem. Konwencja o prawach dziecka nakłada na państwa obowiązek podejmowania działań, biorąc pod uwagę prawa i obowiązki rodziców dziecka czy jego opiekunów. Do tego nakazuje państwom poszanowanie praw i obowiązków rodziców, członków rodziny, środowiska, opiekunów prawnych, innych osób, do ukierunkowania dziecka i udzielania mu rad przy korzystaniu przez nie z praw określonych w konwencji.

W konwencji zapisane są m.in.

prawo do życia i rozwoju, do tożsamości, obywatelstwa,
prawo swobody myśli, sumienia i wyznania, wyrażania poglądów, w tym w postępowaniu administracyjnym i sądowym,
prawo do ochrony życia prywatnego, rodzinnego, domowego, tajemnicy korespondencji
prawo do wychowania w rodzinie i kontaktów z rodzicami w przypadku rozłączenia z nimi, prawo poznania rodziców, jeżeli to możliwe,
prawo do odpowiedniego do wieku i stopnia rozwoju traktowania w ramach postępowania karnego,
prawo do wypoczynku i czasu wolnego,
prawa do nauki, w tym prawo do bezpłatnej i obowiązkowej nauki w zakresie szkoły podstawowej.
Szczególną uwagę konwencja poświęca dzieciom z niepełnosprawnością. Nakłada na państwo obowiązek zapewnienia warunków integracji społecznej, edukacji, rehabilitacji, rekreacji, dostępu do opieki zdrowotnej. W maju 2000 roku rozszerzono możliwy zakres ochronny konwencji poprzez uchwalenie do niej dwóch protokołów dodatkowych: w sprawie udziału dzieci w konfliktach zbrojnych oraz w sprawie handlu dziećmi, dziecięcej prostytucji oraz pornografii. W grudniu 2011 dodano kolejny protokół: w sprawie procedury rozpoznawania skarg. Należy pamiętać, że każdemu dziecka, niezależnie od jego koloru skóry, wyznania czy pochodzenia, przysługują te same prawa – prawa dziecka. Zapisy zawarte w Konwencji o prawach dziecka są podstawą działalności UNICEF, który podejmuje starania, aby stanowiły one kanon zasad etycznych i standardów międzynarodowych postępowania wobec dzieci. Pełna treść Konwencji o prawach dziecka: http://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/DocDetails.xsp?id=WDU19911200526

Artykuł dostępny na https://wsip.pl/blog/czym-jest-konwencja-o-prawach-dziecka/?srsltid=AfmBOoqx2rG4XTBireNkJVz2qMThJHfoHcX2v1fptP15muTZVtTo24YA oraz w przedszkolu na tablicy pedagogizacja rodziców.